หน้าหนังสือทั้งหมด

การวิเคราะห์ภิกษุในพระธรรม
490
การวิเคราะห์ภิกษุในพระธรรม
ประโพง - สารกูฤที่นี้น นาม วิชญ์ฤาา สมุนไพรสํากัญชา ฉุนดา (ฉุนโด ภาโค) - หน้าที่ 490 ภิกขุ ขา ภิกษุ อาปุตติ อาปนโน โหติ โส ตสา อาปุจิยา อนาปุตติกูร โหติ อนบูติ ภิกษุ ตาะติ อาปุติยา อาปฏิ- ทิวใน โหนด
ภิกษุในพระพุทธศาสนามีบทบาทสำคัญและควรได้รับการศึกษาอย่างลึกซึ้ง วลีสำคัญกล่าวถึงสถานะของภิกษุ ความหมายและคุณค่าของอาบุตติ การชี้แจงเรื่องการศึกษาและการปฏิบัติธรรมเพื่อบรรลุความรู้ ความเข้าใจในหลักธรรม
อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก
283
อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก
๒๒๓๒ อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก ๓.๗๕ พระพุทธองค์ทรงเปรียบเทียบจำนวน น้ำในมหาสมุทรกับจำนวน น้ำที่บุคคลวิตกขึ้นมาเพียงสองสามหยดในมหาสมุทร เรียบเสมือนความทุกข์ที่พระอริยสาวกสามารถกำจัดได้แล้ว ส่วน น้ำสอ
บทนี้นำเสนอการเปรียบเทียบที่พระพุทธเจ้าใช้เพื่ออธิบายถึงความทุกข์ที่พระอริยสาวกสามารถกำจัดได้ ซึ่งมีน้อยเหมือนน้ำเพียงสองสามหยด เมื่อเปรียบกับน้ำในมหาสมุทร และความทุกข์ที่หลงเหลืออยู่นั้นเหมือนก้อนหิน
คำฉันท์พระธัมมป่าติฤกษา - ภาค ๓
90
คำฉันท์พระธัมมป่าติฤกษา - ภาค ๓
ประโยค ๑ - คำฉันท์พระธัมมป่าติฤกษา ยกพี่น้องแปล ภาค ๓ - หน้า ๙๐ กิจอัตตนพิการจะทำแก่กุญนั่นนั่นเทียว อุโณ อ. อรุณ อุจจิ ตั้งขึ้นแล้ว ๗ ๙ ๐ ภิกษุ ๙ ภิกษุ ฟ.เหลา นั่น ๙ ลิสุ ไม่ได้แล้ว โอภาส ซึ่
บทบาทของพระศาสดาและภิกษุในคำฉันท์พระธัมมป่าติฤกษา แสดงถึงเวทนาและการประยุกต์ใช้ในบริบทที่ถูกต้อง การตระหนักถึงความสำคัญของการทำกิจกรรมทางศาสนาในสมัยต่าง ๆ รวมทั้งการรับรู้ถึงความเป็นมาของชีวิตและศาสนา
พระไตรปิฎก - คำฉันทะพระมุ่งที่ถูกต้อง
152
พระไตรปิฎก - คำฉันทะพระมุ่งที่ถูกต้อง
ประโยค/ข้อความที่อ่านได้จากภาพ: พระไตรปิฎก - คำฉันทะพระมุ่งที่ถูกต้อง ยกศพท์เปล่า ภาค ๒ หน้า 152 เรื่องพระโสเณยะเถระ ๓๑. ๑๕๕/๕ ตั้งแต่ ภิกดิ อย อตุฏิ กนติ ปรมิวาไสสุ เป็นต้นไป. ภิกษุ อ. ภิกษุ ท. อาห
บทนี้ที่มาจากพระไตรปิฎกกล่าวถึงพระโสเณยะเถระและการสนทนาระหว่างภิกษุเกี่ยวกับการดำเนินชีวิตและการละเว้นจากสิ่งที่ไม่ดี โดยมีการเน้นที่การปฏิบัตที่ถูกต้องตามหลักธรรมของพระพุทธเจ้า ซึ่งสามารถนำไปประยุกต์
คำฉันพระธัมม์ที่ถูกต้อง - ยกศักดิ์เปิด ภาค ๑
154
คำฉันพระธัมม์ที่ถูกต้อง - ยกศักดิ์เปิด ภาค ๑
ประโยค - คำฉันพระธัมม์ที่ถูกต้อง ยกศักดิ์เปิด ภาค ๑ หน้า 154 เรื่องเอกวิธีเทอะ ๑๓. ๑๒๐/๓ ตั้งแต่ โส กิโร อโก ว นิศีติ เป็นต้นไป. กิโร ได้ยินว่า โส โกโร อ. พระเกะนั้น ปากโฏ เป็นผู้ ปรากฎแล้ว จุดปราสนสร
บทความนี้นำเสนอคำฉันพระธัมม์ที่ถูกต้องตามหลักการในภาค ๑ หน้า 154 โดยมีการกล่าวถึงกฏและหลักการในการปฏิบัติ ซึ่งช่วยให้เกิดความเข้าใจในธรรมะได้อย่างถูกต้อง โดยเน้นถึงพระเกะและการปฏิบัติที่ถูกต้องอยู่ในบ
ปฐมสมุนไพรและการวิเคราะห์คำสอน
190
ปฐมสมุนไพรและการวิเคราะห์คำสอน
ประโยค - ปฐมสมุนไพรจากภาค ๑ - หน้า 185 [ อภิษายว่า " มหา ภิกษุสูงเมน สหฐ " ] พิษทรามวินิจฉัยในว่า " มหา ภิกษุสูงเมน สหฐ " นี้ ต่อไป บวว่า " มหา " มีความว่า ใหญ่ด…
บทความนี้นำเสนอการวิเคราะห์และคำอธิบายเกี่ยวกับ 'มหา ภิกษุสูงเมน สหฐ' ซึ่งอธิบายถึงคุณธรรมและความหมายที่เกี่ยวข้องกับจำนวนภิกษุที่มากด้วยคุณธรรมและคุณลักษณะเฉ…
คตคาถา อาณุวา ขนานโยคธนาฏิน
8
คตคาถา อาณุวา ขนานโยคธนาฏิน
คตคาถา อาณุวา ขนานโยคธนาฏิน ตลอด จิตตา ทีสา กก อยุยา นาคมีสูติ ปฐิิติวา อานนทุเตคโร เอกโกว อาคโต เทวาติ สุวา อุชา เวตรกุม มเหลา มหา ปญฺญูตติ ภิกฺขุ โกวิท สกฺกดี คนุตฺตฺวา มุตา ปญฺญูตฺตา ภิกฺขา ปฏิยตา
เนื้อหาในบทนี้เน้นการศึกษาคตคาถาอาณุวา โดยเฉพาะการเชื่อมโยงกับคลองโยคและการแสดงออกทางธรรมของภิกษุ ซึ่งมีความสำคัญในการพัฒนาจิตใจและปัญญา การเข้าใจในสิ่งที่ควรและไม่ควร จะนำไปสู่ชีวิตที่มีความหมายยิ่งข
เรื่องลูกฉุกภัทธ์เทวะ
127
เรื่องลูกฉุกภัทธ์เทวะ
ประโยค - คำฉันพระรามในถูกถก ยกพักแปล ภาค ๓ - หน้าที่ 127 เรื่องลูกฉุกภัทธ์เทวะ ๒๖. ๑๘/๕ ตั้งแต่ เอกวิทัส ที่ สมุพลา อนุกุณา เป็นต้นไป ที่ คำพิสาดาว่า เอกวิทัส ในวันหนึ่ง ภิกษุ อ. ภิกษุ ท. อนุกุณา
ในบทนี้กล่าวถึงการสนทนาระหว่างพระศาสดาและภิกษุสงฆ์ในเรื่องของลูกฉุกภัทธ์เทวะ ที่เกี่ยวข้องกับธรรมะและการเรียนรู้ผ่านการฟัง การนำเสนอและการเฝ้าภิกษุสงฆ์เกี่ยวกับการเข้าใจและปล่อยวางในทุกข์ พระศาสดาทรงเ
ความแตกต่างของเถระในพระพุทธศาสนา
81
ความแตกต่างของเถระในพระพุทธศาสนา
ประโยค - คำู้พระิมพระมนัุผู้ถูกกฎหมาย ภาค ๑ - หน้าที่ 80 ความแตกต่างเถเหล่านัน (ใหนตี้) ย่อมเป็น อิติ ดังนี้ๆ สุตฺอะ อ.พระศาสดา ทูสติ ทรงแสดงอย่าว่า เอเต ภิกฺขู อ. ภิกษุ ท.เหล่านัน (ภิกษุ) เป็นภิกษุ
ในข้อความนี้ได้กล่าวถึงความแตกต่างของเถระในพระพุทธศาสนา โดยมีการพูดถึงภิกษุที่อยู่ในเมืองโกสุมพิ และการแสดงออกถึงความแตกต่างในลักษณะต่างๆ ของภิกษุเหล่านี้ ซึ่งรวมถึงการเดินทางและการทำหน้าที่ในสังคม โด
คำฉันพระสัมมาทิฏฐิ - โมทขุและอริยะ
139
คำฉันพระสัมมาทิฏฐิ - โมทขุและอริยะ
ประโยค ๒ - คำฉันพระสัมมาทิฏฐิ ยกศัพท์แปล ภาค ๑ - หน้าที่ 138 อนุปปิตโต ตามบรรดูแล้ว โมทขุซึ่งความ สิ้นไปแห่งโมหะ น เวที ย่อมไม่หวั่นไหว สุข- ทุกข์ ในเพราะสุขและทุกข์ อติ ดิ่งนี้ ตาย เวลานั้น ๆ อด ครั
บทนี้นำเสนอการสนทนาของภิกษุนันทะเกี่ยวกับการเข้าใจธรรมะ โดยเฉพาะในเรื่องความรู้แจ้งและการเข้าถึงอรหัตผล ผ่านการวิเคราะห์และคำถามที่มีพลังในด้านการปฏิบัติธรรม ความสำคัญของโทรทัศน์เพื่อความชัดเจนในธรรมะ
โครงการบูชาขวัญสิกาแก้วหน่ออ่อน ๑ ล้านบาท
124
โครงการบูชาขวัญสิกาแก้วหน่ออ่อน ๑ ล้านบาท
โครงการบูชาขวัญสิกาแก้วหน่ออ่อน ๑ ล้านบาท ทุกประกาก ข้าพระองค์คิดว่า "ธรรมมา ปฏูช โอม คิราม อันงามบ้าง ไม่งามบ้าง; ถ้าประจกคิดสิ่งบางอย่างอ่อนใม่สมควรแล้วไซร์ อุบาสิกานั้น ก็จักยังเราให้ถึงซึ่งประกาก
โครงการบูชาขวัญซิกาแก้วหน่ออ่อน ๑ ล้านบาท สอนให้สำเหนียกถึงการฝึกจิตอันไม่ยาก โดยเน้นการรักษาจิตให้สงบนิ่ง และไม่คิดเรื่องอื่น ท่านพระศาสตได้ให้โอวาทแก่ภิกษุในการฝึกจิตให้มีสุข เพื่อให้เข้าถึงความสงบแ
มงกุฎทวีปนี้
222
มงกุฎทวีปนี้
ประโยค๕ - มงกุฎทวีปนี้ (ดูทิโภภาคใน) หน้า ที่ 222 มัส หนะกดูติ เถร จารุปิส ฯ มนุสสา มัส ขาทิวา เสส สุขาปปวา วสุรมกู ฯ ตา กิร วสุรมกู ฯ อุ ปาทิตติ วาทนุต ฯ ภาวิกาเด ฯ วุตฺ ลวล ฯ สวรรค ฯ ลวลนุต ฯ สรมนุต
งานเขียนนี้เน้นที่การเรียนรู้และการปฏิบัติในแนวทางธรรมะ โดยมีการอ้างถึงปรัชญาทางพุทธศาสนา มุ่งเป้าไปที่การพัฒนาจิตใจและการปลดปล่อยจากทุกข์เพื่อเข้าถึงสุขภาพจิตที่ดี ในการปฏิบัติให้เห็นผลได้จริง ซึ่งผู
ประโคม - ชุมชนปฏิญาณ (อุดรธานี ภาค ๑)
112
ประโคม - ชุมชนปฏิญาณ (อุดรธานี ภาค ๑)
ประโคม - ชุมชนปฏิญาณ (อุดรธานี ภาค ๑) - หน้าที่ 112 ๔. มหา ชาปติ โคต มีว ร ึ๙๑ " ย ส สุ กา เยานิติ อิมิ ชุมชน ส ตา โส ตา เซวาน โอ โธ มหา ชาปติ โคต มี อารพฤกษิ ภาคตา หิ อนุป นน วัด สู คำ โปต์ ปญ ฎู่
บทความนี้สำรวจความสำคัญของชุมชนปฏิญาณในอุดรธานี โดยพูดถึงแนวคิดและพิธีกรรมที่มีความสำคัญต่อหลายชุมชน ตลอดจนถึงบทบาทของมนุษย์และการอุปสมบท ที่สะท้อนถึงวัฒนธรรมและประเพณีของพื้นที่นั้น ๆ ผ่านข้อความที่ม
แบบเรียนบาลีวาระการสนสมบูรณ์แบบ ๑๔
43
แบบเรียนบาลีวาระการสนสมบูรณ์แบบ ๑๔
นามศัพท์ แบบเรียนบาลีวาระการสนสมบูรณ์แบบ ๑๔ สรุป ๑ - ๕ สังขยา สังขยายาม ๑๘ เป็น ๓ ลิงค์ ๑๙ เป็นเอกอวนะ ๙๔ - ๙๘ สังขยายามนาม ๑๙ - ๑๘๘ เป็นอุตตลิงค์ ๙๙ - ๙๘๔ - ล้าน ๑๙ - ๘๔ เป็นนุกูลสิบล
เอกสารนี้จัดทำขึ้นเพื่อให้เข้าใจเกี่ยวกับนามศัพท์และสังขยาในบาลี โดยมีการแบ่งประเภทของสังขยาและการใช้คำในต่างบริบทอย่างละเอียด เช่น การใช้สังขยา ๑-๙๘ และนามคุณนาม นอกจากนี้ยังมีการอ้างอิงถึงหนังสืออธิ
ความหมายของภิกษุในศาสนา
84
ความหมายของภิกษุในศาสนา
ประโคม - พระจัมปิฏฐาภพลาอา ภาค ๑๗ - หน้า ที่ ๘๒ ไม่ชื่อว่าเป็นภิกษุ ด้วยเหตุเพียงเท่านี้ ผู้ใดใน ศาสนานี้ลอยบุญและบาปแล้ว ประพฤติพรหม- วรรธ (รู้ธรรม) ในโลก ด้วยการพิจารณาที่อยู่ไป ผู้นั้นแลเรียกว่า "
บทนี้นำเสนอความหมายของคำว่า 'ภิกษุ' ในบริบทของศาสนา โดยเน้นถึงคุณสมบัติที่ทำให้เรียกว่า 'ภิกษุ' และความสำคัญของการประพฤติพรหมวรรธในโลกนี้ นอกจากนี้ยังกล่าวถึงผลของการทำบุญและการพิจารณาคุณธรรมตามคำสอนข
คำฉุทธรรมป้าและการปฏิบัติทางพระพุทธศาสนา
218
คำฉุทธรรมป้าและการปฏิบัติทางพระพุทธศาสนา
ประโยค - คำฉุทธรรมป้าที่ถูกต้อง ยกพักแปล ภาค ๒ หน้าหน้าที่ 218 แล้วด้วยรำและปิงแล้วบนถ่านเพลิง อาม่า ได้เสด็จไปแล้ว วิหาร สุวิหาร ฯ ภิกษุ อ. ภิกษุ ท. กึ๋ ยังถ่อคำว่า อาวุโส แน่ผู้มีอายุ ท. ทุกกร กุมุ
เนื้อหาพูดถึงคำฉุทธรรมป้าที่เกี่ยวกับการปฏิบัติและกิจกรรมของภิกษุในพุทธศาสนา โดยมีการกล่าวถึงวิหารและการทำบุญ รวมถึงคำสอนที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ตรัส รวมถึงการเน้นเรื่องการทำบุญด้วยอาหารและการปฏิบัติ
คำสัตย์พระธรรมปฏิญาณที่ถูกร้อง
178
คำสัตย์พระธรรมปฏิญาณที่ถูกร้อง
ประโยค คำสัตย์พระธรรมปฏิญาณที่ถูกร้อง ยกศพที่เปลือก ภาค ๑ หน้า 178 เมื่อตาเฉพาะแล้วด้วยอินทรีย์คือชีวิต ปุกคลอาว คือ อ.บุคล ท. นั่งเที่ยวย (โหตุว) ย่อมเป็น เอว ครั้งเมื่อความเป็นอย่างนี้ (สนต) มีอยู่
บทความนี้กล่าวถึงการประกาศคำสัตย์พระธรรมปฏิญาณโดยพระศาสดา ซึ่งมีการเน้นถึงความสำคัญของการมีจิตใจที่เข้มแข็งและการไม่ละอายในการดำเนินชีวิตตามหลักศาสนา พระศาสดาได้ยกตัวอย่างธรรมคำที่ช่วยให้ภิกษุสนับสนุน
พระธรรมเทศนาเกี่ยวกับการสำรวมและการหลุดพ้น
83
พระธรรมเทศนาเกี่ยวกับการสำรวมและการหลุดพ้น
ประโยค ๑ - คำฉันพระบรมปทุมธรณี ยกพิทักษ์อา หน้า 82 หิ ก็ อญช สุวทวจานิ จ อ. ทวารอันเป็นเหตุอันภิกษุรวม ท. ๘ ด้วย อญช สุวทวจานิ จ อ. ทวารอันเป็นเหตุอันภิกษุไม่ สำรวม ท.๘ ด้วย (สตฤธาน) อันพระศาสดา กิตติ
ในพระธรรมเทศนานี้กล่าวถึงการสำรวจบทบาทของภิกษุในการรักษาสติและสำรวมตัวเอง ซึ่งเป็นสุทธิกันที่จะช่วยให้หลุดพ้นจากทุกข์ โดยอัลพระดำรัสของพระศาสดาได้ชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการสำรวมในทุกทวารเพื่อการเข้า
พระธัมม์บทนี้เกี่ยวกับจิตและความรู้ของอุบาสิกา
189
พระธัมม์บทนี้เกี่ยวกับจิตและความรู้ของอุบาสิกา
ประโยค๒ - พระธัมม์บทนี้ถูกถ่ายแปล ภาค ๒ - หน้าที่ 187 แม่นั้นไปแล้ว เธอคิดว่า "อุบาสิกานี้ส่งวัตถุที่เราคิดแล้ว ๆ ทุก ๆ สิ่งมา; เราอยากจะพบอุบาสิกานั้น, ในหนอ นางพึงให้คนถือ โถขนีมีสติเตียดต่าง ๆ เพื่
บทสนทนาระหว่างอุบาสิกาและภิกษุที่เกี่ยวกับความสามารถในการรู้จิตใจของผู้อื่น สะท้อนถึงความเข้าใจและการฝึกฝนในพระธรรม ว่าผู้ที่บรรลุธรรมจะสามารถรู้จิตใจของผู้อื่นได้อย่างแม่นยำ อุบาสิกาแสดงให้เห็นถึงควา
การปฏิบัติของภิกษุในพระพุทธศาสนา
225
การปฏิบัติของภิกษุในพระพุทธศาสนา
ประโยค - คําสรุปพระมอบที่ถูกกวาด ยกคัทเพื่อภาย ผู้รักษาอยู่ ลาภปณิาณ ปฏิปัน ซึ่งข้อปฏิยัติอันเป็นเหตุเข้าไปอาศัยซึ่ง ลาภ อาญญาณกึทิฐิอยู่สมาทานเสน ด้วยอำนาจแห่งการสมาทานซึ่ง ธุดงค์มีการอยู่ในป่าเป็นต้
ข้อความนี้อธิบายถึงการปฏิบัติในพระพุทธศาสนาโดยภิกษุที่ต้องอยู่ในความสงบและมุ่งหวังเพื่อการบรรลุพระนิพพาน โดยยกตัวอย่างการสมาทานและอานิสงส์ที่เกิดขึ้นจากการดำเนินชีวิตตามพระธรรม นอกจากนี้ยังกล่าวถึงลาภ